دلم را غنچه کن گر می توانی
پریشان کردن دل ها هنر نیست

حال دلم حال دلم کجا روم کجا روم
به که گویم حال دلم حال دلم
کجا روم کجا روم
به که گویم حال دلم حال دلم

شب را گفتم روزم سیاه شد
ماه را گفتم مهرت کجا شد
سنگ را گفتم شیشیه منم من
بشکن دلم را لطفت کجا شد
حال دلم دلم دلم کجا روم به که گویم
حال دلم حال دلم حال دلم

ای بهترینم جانم
ای نازنینم تاب و توانم
لحظه بنگر اشک روانم
عشق بزرگ ام جان و جهان ام
حال دلم دلم دلم کجا روم کجا روم به که گویم
حال دلم حال دلم حال دلم

دیده را گفتم روز ات سیاه شد
دلبر خوب ات از تو جدا شد
دام دو زلفش دام بلا شد
آن خوب رویم اخر کجا شد
حال دلم دلم دلم کجا روم کجا روم به که گویم
حال دلم حال دلم حال دلم

دیگر نماند نام و نشانم
از کف رود م تاب و توانم
ای نازنین ام ای مهربانم
با تو فراز این آسمانم
هرگز مبادا بی تو بمانم
حال دلم دلم دلم کجا روم کجا روم به که گویم
حال دلم حال دلم حال دلم