گاهی به شهر گاه به صحرا
از
استاد سرآهنگ
گاهی به شهر گاه به صحرا گریستم
هر جا که گفت این دل شیدا گریستم
یارب چه چشمه ایست محبت که من از آن
یک قطره آب خوردم و دریا گریستم
ایام عمر را گذراندم به اشک و آه
امروز ناله کردم و فردا گریستم
با من شریک غم کسی از بیکسی نشد
در گوشه ای نشستم و تنها گریستم
