باز آمدم باز آمدم تا بوسه بارانت کنم
یکشب به بزم شعر خود با بوسه مهمانت کنم

گر شکوه بر لب شد بلند ای دختر گیسو کمند
با بوسه لب هایم ببند تا شکر افشانت کنم

بگذار دیگر قهر را این ساغر پر زهر را
تا شاعر این شهر را امشب بفرمانت کنم