ای ساکن جان من، آخر تو کجا رفتی
در خانه نهان گشتی یا سوی هوای رفتی

نی باد صبا بودی نی مرغ هوا بودی
از نور خدا بودی در نور خدا رفتی

چون عهد دلم دیدی از عهد بگردیدی
چون مرغ بپریدی آخر تو چرا رفتی