اگر خواهی که بیایی تو در آغوشم
عزیز دل مکن هرگز تو فراموشم
به محبت تو من آغشته گشتم
که رخ زیبای تو برده عقل و هوشم
فراموشم مکن هرگز عزیز من عزیز من
فراموشم مکن هرگز عزیز من عزیز من

تو مگر در دل من خانه خرابی دیدی
که بریدی از من و از دل من رنجیدی
نمیماند نمیماند این دنیا نمیپاید
بیا با من مدارا کن عزیز من به تنهایی
فراموشم مکن هرگز عزیز من عزیز من
فراموشم مکن هرگز عزیز من عزیز من

کاش میشد که از این کوچه گذر میکردی
عاشق و ساده و پرشور غزل میخواندی
من که با هق هق خود ساده زندگی دارم
کاش میشد که به این ساده نظر میکردی
فراموشم مکن هرگز عزیز من عزیز من
فراموشم مکن هرگز عزیز من عزیز من