یار‌جان بگو
از
شرافت پروانی
کبکت بگیرم کبوترت رام کنم یی یار‌جان بگو
خود را ده تو بیوفا چه بد نام کنم یی یار جانه بگو
خود را ده تو بیوفا چه بد نام کنم یی
یار‌جان ببین
دلدار بمن گفت که چرا غمگینی
این سوال ببین
در‌قید کدام دلبرک شیرینی یی
پرس و‌پال بیین
برجستم آهینه به دست اش دادم
تحقیقات بیین
گفتم که در‌آهینه کی را میبینی
یی شوخک ببین
ییییییی
دان مکتب بشینم یا سر پل
که از‌مکتب برآیه غنچه گل
که از‌مکتب برآیه غنچه گل
جوره جوره یییییییی. ییییی
هواخوری بیاییم شهر‌کابل
من نا امیدم رویش ندیدم
زیبا نگارم یی از مه جدا شد
درد جدایی جان مه نصیب مه شد
درد عاشقی نصیب ما شد
جانانه خبر شدم ترا لت کردن
ستم آه ره ببین
ناکرده گناه نام ترا بد کردن
ظالم ببین
سیلاب بگون خانه شیطان ره ببر
الاهی آمین
دمی یار میدگگک من تهمت کردن
ستم تا ره ببین
همیشه یاد رویت میکنیم من
تو گل باشی مه بویت میکنیم مه
تمام هستی حیات خود را ااااا
فدای یک تار مویت میکنیم من جان
