بينمت هرجا روم چون سايهٔ دنبال خود
میکشی گیسو به یکسو مینمایی خال خود
می خرامی مثل آهو می تپانی قلب من
ای بت گیسو کمند گوشه کن این دام را

شُهره ام در شهر كرد هستی كه من يار تو ام
عاشق تو طالب تو زار و بیمار تو ام
اي شکوهٔ رنگ و بو، دختر مست چمن
از برم امشب ببر اين همه آلام را

تو که خوبى دلبری، دلبران را رهبری
گشته ام ای مهتاب امشب ترا من مشتری
سرمه بنما دیده است پر ز می کن جام را
از برم امشب ببر این همه آلام را
بينمت هرجا روم چون سايهٔ دنبال خود
میکشی گیسو به یکسو مینمایی خال خود

(فرستنده: ولی شاه عالمی)