سرود شبانگاه
از
احمد ظاهر
سرود شبانگاه، چه خوش گاه و ناگاه
رسد ناگهانی، ز نای شبانی
به اين نغمه خو کن
به ميخانه رو کن
ز می پر سبو کن
سرود شبانگاه، چه خوش گاه و ناگاه
خدا را، تو ای عشق و مستی
بيا سويم هر جا که هستی
سپيد ابر بارد
چمن رنگ کارد
صبا برگ بارد
سرود شبانگاه، چه خوش گاه و ناگاه
من آن ريخته برگ زردم
نهالا، به گردت بگردم
نماند چمن ها
نه ما و نه من ها
بماند سخن ها
سرود شبانگاه، چه خوش گاه و ناگاه
Surode Shabangah
by
Ahmad Zahir
Surode shabangah, che khosh gah o nagah
Rasad nagahani, zenye shabanee
Ba ein naghma kho kon
Ba maykhana ro kon
Ze may por sabo kon
Surode shabangah, che khosh gah o nagah
Khoda ra, tu ay ishq o masti
Beya soyam har ja ke hasti
Saped abr barad
Chaman rang karad
Saba barg barad
Surode shabangah, che khosh gah o nagah
Man aan rikhta barg zardam
Nehala, ba gerdet begardam
Namanad chaman ha
Na maa o na man ha
Bemanad sokhanha
Surode shabangah, che khosh gah o nagah