به عزم توبه
از
احمد ظاهر
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن ميرسد ، چه چاره کنم
نه قاظی ام نه مدرس نه محتسب نه فقیه
مرا چه کار که منع شراب خواره کنم
اگر ز لعل لب یار بوسه ای یابم
جوان شوم ز سر و زندگی دوباره کنم
سخن درست بگويم ، نمی توانم ديد
که ميخورند حريفان و من نظاره کنم
به دور لاله دماغ مرا علاج کنيد
که از ميانه بزم طرب کناره کنم
ز روی دوست مرا چون گل مراد شگفت
حوالت سر دشمن به سنگ خاره کنم
به تخت گل بنشانم بسی چو سلطانی
ز سنبل و سمنش طوق و پاره کنم
گدای ميکده ام ليک وقت مستی بين
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم
چو غنچه با لب خندان به ياد مجلس شاه
پياله گيرم و از شوق جامه پاره کنم
مرا که نيست ره و رسم فتنه پرهيزی
چرا ندمت رند شراب خواره کنم
زباده خوردن پنهان ملول شد حافظ
به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم
Ba Azme Toba
by
Ahmad Zahir
Ba azme toba sahar goftam istekhara konam
Bahar toba shekan merasad, chi chara konam
Na qazi am na modares na mohtaseb na faqih
Mara chi kar o ke mane sharab o khwaara konam
Agar ze lale labe yar bosaye yabam
Jawan shawam ze sar o zendagi dobara konam
Sokhan dorost bogoyam, nametawanam deed
Ke mekhorand harifan o man nezara konam
Ba dawr laala damagh mara elaj koned
Ke az myana bazm tarab kenara konam
Ze roye dost mara chon gul morad shegoft
Hawalat sar doshman ba sang khara konam
Ba takht gol benshanam base cho sultani
Ze sonbol o samanash tawq o para konam
Gaday maykadaam lek waqt masti bin
ke naz bar falak o hokom bar setara konam
Cho ghoncha ba lab khandan ba yad majlis shah
Pyala giram o az shawq jama para konam
Ze bada khorda penhan malol shod hafez
Ba bang barbat o nay razash aashkara konam
