کاش آدم می شدیم
از
عبیدجوینده
تَرَنگ از تار می آمد، نیامد
صدا تکرار می آمد، نیامد
کسی می گفت، صبح نازنینی
فقط یک بار می آمد؛ نیامد
درخت مهربانی بی ثمر شد
محبت پشت دل ها دربدر شد
یکی باشد که فریادی برآرد
دعا هم سال ها شد، بی اثر شد
کاش آدم می شدیم، ای عشق! ای فریادرس!
از نفس هایت جهان را یک نفس کن، همنفس
مرگ ها گُم می شود در لحظه های بی جَرَس
جنگ بس! دریای خون بس!
کشته بس! کشتار بس!
سرای دوستی ویرانه گشته
زمین عشق، غربتخانه گشته
به سوی دره های دور ِ پدرود
هوای عاشقی افسانه گشته
کاش آدم می شدیم، ای عشق! ای فریادرس!
از نفس هایت جهان را یک نفس کن، همنفس
مرگ ها گُم می شود در لحظه های بی جَرَس
جنگ بس! دریای خون بس!
کشته بس! کشتار بس!
Kash Adam Meshodem
by
Obaid Juenda
Tarang az taar meyamad, nayamad
Sadaa tekrar meyamad, nayamad
Kase megoft sobh-e nazanini
Faqat yakbar meyamad! nayamad
Darakht-e mehrabani be samar shud
Mohabat pesht-e del-ha darbadar shod
Kse bashad ke faryad-e bar arad
Duha ham salha shod, be esa shod
Kash adam meshodem ay ishq! ay faryad ras
Az nafashayat jahan ra yak nafas kon, ham nafas
Marg rah gom meshawad dar lahza haye be jaras
Jang bas! daryaye khoon bas!
Koshta bas! koshtar bas!
Saraye dosti wairana gashta
Zamin-e ishq, ghorbat khana gashta
Ba soye dara haye dur bedrud
Hawaye ashiqi afsana gashta
Kash adam meshodem ay ishq! ay faryad ras
Az nafashayat jahan ra yak nafas kon, ham nafas
Marg rah gom meshawad dar lahza haye be jaras
Jang bas! daryaye khoon bas!
Koshta bas! koshtar bas!
