در دامن صحرا
از
احمد ظاهر
در دامن صحرا ، بی خبر از دنيا
خوانده بگوشم ميرفت نوای هستی را
آنکه به نقش زمانه دل نبندد
نغمه ی عشق و هوای دل پسندد
اين نوای آسمانی با تو گويم ، گر ندانی
راز عشق جاودانی
از بيگناهی تو ، غرق گناهم من
تشنه ی دردم ، مهر ترا ميخواهم من
خوش بود ای گل ناز ترا کشيدن
با قيمت جان روی مه تو ديدن
برده تابم ، تاب گيسو
کرده چيره چشم جادو
ديده يکسو ، آن دو گيسو
Dar Damane Sahra
by
Ahmad Zahir
Dar damane sahra, be khabar az dunya
Khwanda bagosham meraft, nawaye hasti raa
Aanke ba naqshe zamana dil nabandad
Naghmaye ishq o hawaye dil pesandad
Ein nawaye asomani ba tu goyam, gar nadani
Raze ishqe jawedani
Az begonahye tu, gharqe gonah-am man
Tashnaye dardam, mehre tura mekhwaham man
Khosh bowad ay gul naze tura kashida
Ba qeemate jaan roye mahe tu didan
Borda tabam, tabe gesoo
Karda chehra chashm jadoo
Dida yakso, aan do gesoo