این توسَن ایام
از
احمد ظاهر
این توسَن ایام چه خوش رام امین است
خورشید جهان سرزده از بام امین است
از پُختگی و خامی عالم نزنم داد
هر پُخته که بینی به جهان خام امین است
در گوشه و در، بیشهُ در جنگلُ صحرا
هرجا گذری نام، همین نام امین است
گفتند ملائک ز پسِ پرده ی انوار
رُخشنده تر از صبح، عدو شام امین است
Ein Tawsane Ayam
by
Ahmad Zahir
Ein tawsane ayam che khosh raam amin ast
Khorshide jahan sarzada az baam amin ast
Az pokhtagi o khami alam nazanam daad
Har pokhta ke beni ba jahan kham amin ast
Dar gosha o dar, besha o dar jangalo sahraa
Har jaa gozare naam, hamin naame amin ast
Goftand malaek ze pase pardaye anwar
Rokhshenda tar az sobh, ado shame amin ast