شبهاي ظلمانی
از
احمد ظاهر
شبهاي ظلمانی، ميان طوفان ها
آواره قلب من در دشت و بيابانها
با صد ارمان ها
ابر ها سياه، بر رخ اختران
اشک از چشم من روان شد چو بارانها
با صد ارمان ها
شور تو در سر من، عشق تو در دل من
نقش تو جاودانی
شبهاي تار بی تو، ريزم سرشک غم
سرشک ارغوانی
شام فراق سر رسيد، صبح اميد تيره شد
به دل ستاره های شب، ز يأس و رنج خيره شد
آرزو خاک شد، چشم در انتظار، در اميد وصال
شرح جان سوز من بلند شد به آسمانها
با صد ارمان ها
ای خوش آن شبهای مهتاب که در کنار من بودی
يا به گلزار و بستان ها، در اختيار من بودی
گذشت آن زمانها، خزان شد آن بهار ها، به دل بماند داغ ها
آرزو خاک شد، چشم در انتظار، در اميد بهار،
زار شد پيکرم
اشک از چشم روان شد چو باران ها
با صد ارمان ها
Shab Haye Zolmani
by
Ahmad Zahir
Shabhay zolmani, myane toofanha
Awara qalbe man dar dasht o byabanha
Ba sad armanha
Aberhay siyaa, bar rokhe akhtaran
Ashk o az chashme man rawan shod cho baranha
Ba sad armanha
Shor tu dar sare man, ishqe tu dar dile man
Naqsh tu jawedani
Shabhay tar be tu, rezam sereshke gham
Sereshke harghawani
Shame feraq sar rasid, sobhe omid tera shod
Bad dil setarahay shab, ze yas o ranj khera shod
Arezo khak shod, chashem dar intezar, dar omid o wesal
Sharhe jan soze man beland shod ba asemnaha
Ba sad armanha
Ay khosh aan shabhay mahtab ke dar kenar man bodi
Ya ba gulzar o bostanha, dar ikhtyare man bodi
Gozashot aan zamanha, khazan shod aan baharha, ba dil bemand daghha
Arezo khak shod, chashem dar intezar, dar omid bahar
Zar shod paykaram
Ashk az chashm rawan shod cho baranha
Ba sad armanha
