گل سبو به دوش آمد
از
احمد ولی
گل سبو به دوش آمد، ساغر خموشان کو؟
جام می به جوش آمد، بانگ باده نوشان کو؟
برغمی چنین سنگین، تکیه چون کنی ؟ ای دل
از سبو به دوشان پرس، «خم می فروشان کو»؟
خلوت من و دل بود، عشق هم بما پيوست
بزم باده نوشان را، باده های جوشان کو؟
مست باده ای دیگر در فغان نمی‌بینم
نعره‌های مستانه ز آن رمیده هوشان کو؟
غنچه بود و مستوری کز دم صبا بشکست
بوی می چو برپا شد زهد پرده پوشان کو؟
Gul Sabo Ba Dosh Amad
by
Ahmad Wali
Gul sabo ba dosh amad, saghare khamoshan ko?
Jame may bajoosh amad, bange badah noshan ko?
Bar ghame chonin sangin, takya chon koni ay dil?
Az sabo badoshan pors, khome may feroshan ko?
Khelwate man o dil bood, ishq ham ba-maa paiwast
Bazme badah noshan ra, badahay joshan bood?
Mast badaye degar dar feghan namebinam
Naharahaye mastanah ze aan ramida moshan ko?
Ghoncha bowad o mastoree ka-az dam saba beshkast
Boye mai cho barpaa shod zahd parda-e poshan ko?
