پرکن پياله را
از
احمد ظاهر
پرکن پياله را
كه اين آب آتشين
ديري ست ره به حال خرابم نمي برد
پرکن پياله را
اين جامها
كه از پی هم می شود تهی
درياي آتش است كه ريزم به كام خويش
گرداب مي ربايد و آبم نمي برد
من با سمند سركش جادويی شراب
تا دور دست عالم پندار و رفته ام
تا شهر يادها
ديگر شرابم جز تا كنار بستر خوابم نمي برد
پر كن پياله را
من با سمند سركش و جادويي شراب
تا بيكران عالم پندار رفته ام
تا دشت پر ستاره انديشه هاي ژرف
تا مرز ناشناخته مرگ و زندگي
تا كوچه باغ خاطره هاي گريز پا
تا شهر يادها
ديگر شرابم جز تا كنار بستر خوابم نمي برد
پر كن پياله را
هان
اي عقاب عشق
از اوج قله هاي مه آلوده دور دست
پرواز كن
به دشت غم انگيز عمر من
آنجا ببر مرا كه شرابم نمي برد
آن بي ستاره ام كه عقابم نمي برد
در راه زندگي
با اين همه تلاش و تقلا و تشنگي
با اين كه ناله ميكشم از دل
كه آب
آب
ديگر فريب هم به سرابم نمي برد
پر كن پياله را
Por Kon Pyala Ra
by
Ahmad Zahir
Porkon peyala ra
Ke ein aab atashin
Derest rah ba hale kharabam namebarad
Ein jamha
Ke az paye ham meshawad tohi
Daryaye aatash ast ke rezam ba kame khesh
Gerdab merobayad o aabam namebarad
Man ba samand sarkash-e jadooye sharab
Ta door dast-e alame pendar rafta am
Ta shahre yaadha
Digar Sharabam joz ta kenar bestare khawabam namebarad
Porkon peyala ra
Man ba samand sarkash o jadooye sharab
Ta bekran alame pendar rafta am
Ta dasht por setara andishahaye zharf
Ta marz nashenakhta marg o zendagi
Ta kochaye bagh khaterahaye grez paa
Ta shahre yaadha
Digar Sharabam joz ta kenar bestare khawabam namebarad
Porkon peyala ra
Haan
Ay oqabe ishq
Az awj qolahaye ma alooda dur dast
Parwaz kon
Ba dasht gham angiz omre man
Aanja bebar mara ke sharabam namebarad
Aaan be setara am ke oqabam namebarad
Dar rahe zedagi
Ba ein hama talash o toqala o toshnagi
Ba ein ke nala mekasham az dil
Ke aab
Aab
digar freb ham ba sarabam namebarad
Porkon peyala ra