نه من وصل و نه هجران می پرستم
محبت هر چه گفت آن می پرستم

غزالان را به یاد چشم مستت
بیابان در بیابان می پرستم

بجرم دوست جانم بر آورد
هنوز آن دشمن جان می پرستم

من آن مرغم که از ذوق اسیری
قفس را چون گلستان می پرستم