ای رخت شسته تر از دامن مهتاب بهار
چشم مخمور تو گیرنده تر از خواب بهار

از تغافل چند بندی پرده بر روی بهار
چشم واه کن غمچه بادام را خواهدد شدن

ای نسیم از کوی جانان میرسی اهسته باش
همراهت بوی بهار است و من دیوانه ام

یار شد بی پرده دیگر تاب خود داری کی را
ای رفیقان نو بهار امد کنون دیوانه ام