بامان خدا دور شدم
از
استاد مهوش
بامان خدا دور شدم از برت آخر
کردم سفر ای من به فدای سرت آخر
همگی میدانند که ترا میجویم
همگی میدانند که ترا میپویم
تو فرشته زمینی، تو گلی، تو خوب خوبان
به خدا که نازنینی چو ستاره های تابان
چشم جادوی ترا، زلف خوشبوی ترا
دوست دارم به خدا بهتر از زندگیم
بهتر از زندگیم