تور اوربل راخور کړه.جوړ
از
نازیه اقبال
تور اوربل راخور کړه.جوړ د بنګړو شور کړه
ښه مې کړه زخمي ، زخمي بیا مې زړه ټکور کړه
اوربل چې خور کړمه جوړ د بنګړو شور کړمه
د خپل ښایست یاره بل به په تا اور کړمه
ستا دا خماري چشمان ستا دا منګري زلفان
ستا دغه تنکۍ ځواني سپین جبین او سره لبان
بل راباندې اور کړه . جوړ د بنګړو شور کړه
ښه مې کړه زخمي ،زخمي بیا مې زړه ټکور کړه
لیلا ، لیلا یمه ، ډکه د وفا یمه
په ناز کاته کوم . مسته دلربا یمه
سترګو کې کتل کوه . لرې نه خندل کوه
زه چې اشاره وکړم . خوا ته مې راتلل کوه
ما په دیدن موړ کړه . جوړ د بنګړو شور کړه
ښه مې کړه زخمي ،زخمي بیا مې زړه ټکور کړه
سینګار چې ځان کړمه. تا به زه حیران کړه
په مینه ، مینه به تا ښکلی جانان کړمه
ورو ، ورو قدمونه ږده. زړه کې مې زخمونه ږده
نشې د نظره ته . تور په مخ خالونه ږده
نن حالت مې نور کړه . جوړ د بنګړو شور کړه
ښه مې کړه زخمي ،زخمي بیا مې زړه ټکور کړه
تا ته اشنا وایم . نن درته رښتیا وایم
تا سره مینه کړم . دا درته صفا وایم
زه فردوس کوم وفا . مینه خوند کوي رښتیا
ته زما زه ستا یمه . ووایه صفا ، صفا
جوړ مې زړه کې کور کړه . جوړ د بنګړو شور کړه
ښه مې کړه زخمي ،زخمي بیا مې زړه ټکور کړه
تا ته اشنا وایم . نن درته رښتیا وایم
تا سره مینه کړم . دا درته صفا وایم
لیلا ، لیلا یمه ، ډکه د وفا یمه
په ناز کاته کوم . مسته دلربا یمه