گه عرش گهی کرسی گه نفی گه اثباتم
گاه مسجد و گاه دیرم گه کعبه و میقاتم

خلص شنو ای عارف از رمز مقالاتم
بیجان شده ام صد جان تا جان خراباتم

چون جان خراباتم جانان خراباتم

امشب زمی نابی مخمور خراباتم
دریاب مرا ساقی مهجور خراباتم

گه ساکن کوۀ دوست گاه طالب رویدوست
برخویش نمیدانم منظور خراباتم

در صومعۀ هستی مارا نبود راهی
عیبم مکنی همراز مغرور خراباتم

در خرابات مغان انواری از نوریان می بارید
و هرکسی خود را جانان خرابات میخواند