شد ز غمت خانه سودا
از
سید عمر
شد ز غمت خانه سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم
از طلب گوهر دریای عشق
موج زند موج چو دریا دلم
از دل تو در دل من نکتههاست
وه چه ره است از دل تو تا دلم
گر نکنی بر دل من رحمتی
وای دلم وای دلم وا دلم