من غلام قمرم
از
احمد ظاهر
من غلام قمرم، غير قمر هيچ مگو
پيش من جز سخن شهد و شکر هيچ مگو
دوش ديوانه شدم، عشق مرا ديد و بگفت:
«آمدم نعره مزن، جامه مدر، هيچ مگو»
ای نشسته تو درين خانهٔ پر نقش و نگار
خيز ازين خانه برون، رخت ببر، هيچ مگو
گفتم:اين روی فرشته ست عجب يا بشرست
گفت:«اين غير فرشته ست و بشر، هيچ مگو»
سخن رنج مگو، جز سخن گنج مگو
ور ازين بيخبری رنج مبر، هيچ مگو
گفتم:«ای عشق، من از چيز دگر ميترسم»
گفت:«آن چيز دگر نيست، دگر هيچ مگو
من بگوش تو سخنهای نهان خواهم گفت
سر بجنبان که بلی، جز که بسر هيچ مگو»
قمری جان صفتی در ره دل پيدا شد
در ره دل چه لطيفست سفر، هيچ مگو
گفتم:«ای دل، چه مهست اين که اشارت می کرد
که نه اندازۀ تست اين بگذر هيچ مگو»
گفتم:«اين چيست بگو؟ زير و زبر خواهم شد»
گفت:«می باش چنين، زير و زبر هيچ مگو
گفتم:«ای دل پدری کن نه که اين وصف خداست؟»
گفت:«اين هست، ولی جان پدر هيچ مگو»
Man Gholame Qamaram
by
Ahmad Zahir
Man ghulame qamaram, ghaire qamar hich mago
Peshe man joz sokhane sham o shakar hich mago
Dosh dewana shodam, ishq mara did o begoft:
"Amadam nahra mazan, jama madar, hich mago"
Ay neshast tu darin khanaye por naqsh o khyal
Khez az ein khana bero, rakht bebar, hich mago"
Goftam: "ay roy freshta ast ajab ba basharast"
Goft: "ein ghaire freshta ast o bashar, hich mago"
Sokhan ranj mago, joz sokhan ganj mago
War azein bekhabari ranj mabar, hich mago
Goftam: "ay ishq, man az chiz degar metarsam"
Goft: "An chiz degar nest, degar hich mago
Man bagosh tu sokhanhaye nehan khawaham goft
Sar bejonban ke bale, joz ke basar hich mago"
Qamare jan safte dar rah dil payda shod
Dar rahe dil che lotfest safar, hich mago
Goftam: "ay dil, chi mahast ein ke esharat mekard
Ke na andazaye tust ein begzar hich mago"
Goftam: "ein chist bego? zer o zabar khwaham shod"
Goft: "may bash chonin, zer o zabar hich mago
Goftam: "ay dil badare kon na ke ein wasf khodast?"
Goft: "ein hast, wale jand badar hich mago"
