نگاه کن نگاه کن
از
احمد ظاهر
نگاه کن که نريزد، دهی چو باده بدستم
فدای چشم تو ساقی، بهوش باش که مستم
کنم معالجه يکسر به صالحان می کوثر
بشرط آنکه نگيرند اين پياله ز دستم
ز سنگ حادثه تا ساغرم درست بماند
بوجه خير و تصدق، هزار توبه شکستم
چنين که سجده برم بی حفاظ پيش جمالت
بعالمی شده روشن که آفتاب پرستم
کمند زلف بسی گردنم ببست به مويی
چنان فشرد که زنجير صد علاقه گسستم
نه شيخ ميدهدم توبه و نه پير مغان می
ز بس که توبه نمودم، زبس که توبه شکستم
ز گريه آخرم اين شد نتيجه در پی زلفش
که در ميان دو دريای خون فتاده نشستم
ز قامتت چه گرفتم قياس روز قيامت
نشست و گفت قيامت بقامتيست که هستم
نداشت خاطرم انديشه يی ز روز قيامت
زمانه داد به دست شب فراق تو، دستم
بخيز از بر من، که از خدا و خلق، رقابت
بس است کيفر اين يک نفس که با تو نشستم
حرام گشت به يغما بهشت تو، روزی
که دل به گندم آدم فريب تو بستم
Negah Kon Negah Kon
by
Ahmad Zahir
Negha kon ke narezad, dehe cho bada badastam
Fedaye chashme tu saqi, bahosh bash ke mastam
Konam maleja yaksar ba salehan may kawsar
Basharte anke nagirand ein peyala ze dastam
Ze sang hadesa ta sagharam drost bemand
Boja khair o tasadoq, hazar toba shekastam
Chonin ke sajda baram be hefaz pesh jamalat
Baalami shoda roshanke aftab parastam
Kamand zolf base gardanam bebast ba moye
Chenad feshord ke zanjeer sad alaqa gosestam
Na shaikh medehadam toba o na pir maghan may
Ze bas ke tuba namodam, ze bas ke tuba shekastam
Ze gerya akheram ein shod natija dar paye zolfash
Ke dar myane do daryae khon fetada neshastam
Ze qamatat che gereftam qeyas roze qeyamat
Nestast o goft qeyamat baqamatest ke hastam
Nadasht khateram andisha paye ze roze qeyamat
Zamanad dad ba dast shab ferq tu dastam
Bekhez az bare man, ke az khoda o khalq, reqabat
Bas ast keyfar ein yak nafas ke ba tu neshastam
Haram gasht ba yaghma behesht to, roze
Ke dil ba gandam adam fereb to bastam
