شب عاشق نمی رسد به صحر
صبح صادق دروغ می گوید

شب عاشقان بیدل چه شب دراز باشد
تو بیا که از اول شب در توبه باز باشد

عجب است اگر توانم که سفر کنم ز کویت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم
به کدام دوست گویم که محل راز باشد

ز محبتت نخواهم که نظر کنم برویت
که مهیب صادقانه همه پاک باز باشد