پس از عمری به من شد مهربان
از
حبیب قادری
پس از عمری به من شد مهربان، نامهربان من
ز راه و رسم یاری آمد آن آرام جان من
به گریه گفتمش بینی در این ویرانه تنهایم
بود خالی با یاد تو همیشه آشیان من
تو قصد کشتنم کردی و من در پایت افتادم
با جانبازی و سربازی گرفتی امتحان من
Pas Az Omre Ba Man Shud Mehrabaan
by
Habib Qaderi
Pas az omre ba man shud mehrabaan, namehrabaane man
Ze raah o rasme yaari aamad aan araame jaane man
Ba gerya goftamash beeni dar in wairaana tanhaayam
Bowad khaali ba yaade tu hamesha aashyaane man
Tu qasde kushtanam kardi o man dar paayat uftaadam
Ba jaanbaazi o sarbaazi gerefti imtehaane man