چې خبر نشي لا لا
از
فرزانه ناز
هر سحر که مازيګرلار کې ناست يې دګدر
د هر څه یې بې خبرنه دې کار شته نه هنر
ولا کور ته چې لاړه شم خبر به کړم لالا
شې به کلي کې رسوا والله والله والله والله
زه مين يمه پر تا نه ډ اریږم دلالا
سپرد مې په اللهرښتیا وایم رښتیا
ای ګرانې نازولې پام خبر نکړې لالا
تباه به شم تباه والله والله والله والله
دنيا د کار او غريبي ده بس یو ته یې بې هبر
ګوره ته یې بې خبر
د بې روزګارو خلکو نشته عزتونه
بس یو ته یې بې خبر ګوره ته یې بې خبر
د ناز کاته دې څومره خوند کا
ګرانې نه یم بې خبرګلې نه یم بې خبر
چې راته ګورې زړه نه لرې شی غمونه
ګرانې نه یم بې خبرګلې نه یم بې خبر
ولا کور ته چې لاړه شم خبر به کړم لالا
شې به کلي کې رسوا والله والله والله والله
سترګې دې دومره ښايسته دي
ګرانې نه یم بې خبر ګلې نه یم بې خبر
چې په ناز ناز اړوې مين دې کړه
ګرانې نه یم بې خبر ګلې نه یم بې خبر
جانانه ستا خاطر لپاره ګرانه ته یې بې خبر
ګرانه ته یې بې خبر
شپه تر سهاره ر اته نه راځی خوبونه
ګرانه ته یې بې خبر
ای ګرانې نازولې پام خبر نکړې لالا
تباه به شم تباه والله والله والله والله
لالاپه هیڅ نه راضي کیږی
لږ خو ته شه باخبراوس خو ته شه باخبر
د دروغجن ملادې ورک شي تاویزږنه
لږ خو ته شه باخبر اوس خو ته شه باخبر
یاري د زور خبره نه ده
ځه خبر دې کړه لالا ځه خبر دې کړه لالا
چې زړه دې نه وي بیا دې نه مجورومه
ځه خبر دې کړه لالا ځه خبر دې کړه لالا
ولا کور ته چې لاړم نه خبرومه زه لالا
توبه توبه توبه توبه
