بهار آمد بيا ای نو بهار
از
ساربان
بهار آمد بهار آمد
بيا ای نو بهار من کجايی تو
بيادت ديده پر خون است
چه گويم حال من چون است
عزيز من - عزيز من
نگه بر روی گل نتوانم و دل زار مينالد
چی کار آيد مرا اين زندگانی گر نيايی تو
بهار آمد بهار آمد
ولی يادت نرفت از خاطر ناشاد
که صحبت های شيرين ات
تبسم های رنگين ات
لب لعلت - لب لعلت
چو آب زندگانی بود در روح و روان من
بتا کفرم گر گويم برای من خدايی تو
از آن روزی از آن روزی
که آهوی نگاهت می رمد از من
ز بخت خويش حيرانم
جگر خون و پريشانم
بيا ليلا – بيا ليلا
که مجنونت بیابان گرد و هم ديوانه خواهد شد
علاج من دوای من شفای من کجايی تو
Bahar Amad Beya Ay Naw Bahar
by
Sarban
Bahar amad bahar amad
Bia ay naw bahar-e man kojaye tu
Bayadat dida por khon ast
Che goyam hal man choon ast
Aziz-e man - aziz-e man
Negah bar roye gul natwanam o dil zar menalad
Chi kaar ayad mara in zendagani gar nayaye tu
Bahar amad bahar amad
Wali yadat naraft az khater nashad
Ke sohbat haye shirinat
Tabasom haye ranginat
Labe lahlat - labe lahlat
Cho aab-e zindagani bod dar roh o rawan-e man
Bota kofram gar goyam baray man khudaye tu
Az aan roze az aan roze
Ke ahoye negahat me ramad az man
Ze bakht-e khoesh hairanam
Jigar khon o pereshanam
Bya lila - bia lila
Ke majnoonat biaban gard o ham dewana khwahad shod
Ilaje man dawai man shafaye man kojaye tu
